See the Pen Thinking In React: Step 2 on CodePen.
+این بخش را در فکر کردن در چارچوب ری‌اکت: گام دوم روی CodePen ببینید.
-Now that you have your component hierarchy, it's time to implement your app. The easiest way is to build a version that takes your data model and renders the UI but has no interactivity. It's best to decouple these processes because building a static version requires a lot of typing and no thinking, and adding interactivity requires a lot of thinking and not a lot of typing. We'll see why. +بعد از اینکه سلسله مراتب را مشخص کردید، نوبت به پیاده‌سازی اپ میرسد. راحت‌ترین راه این است که نسخه‌ای بسازید که مدل داده ها را می‌گیرد و رابط کاربری را تولید میکند اما هیچ تعاملی با کاربر ندارد. +بهتر است که این دو فرایند (نوشتن نسخه تعاملی و ایستا) را از هم جدا کنیم، به این دلیل که ساخت نسخه ایستا، به مقدار زیادی نوشتن و مقدار کمی فکر کردن نیاز دارد. اما اضافه کردن امکان تعامل و پویایی، احتیاج به مقدار زیادی تفکر دارد و نیاز آن به نوشتن بسیار کمتر است. دلیلش را در ادامه خواهیم دید. + + +برای ساخت یک نسخه ایستا که مدل داده را رندر کند و نمایش دهد، باید کامپوننت‌هایی بسازید که از بقیه کامپوننت‌ها استفاده میکنند و داده ها را از طریق *props* انتقال می‌دهند. *Props* امکانی است که بوسیله آن، داده‌ها از کامپوننت والد parent به کامپوننت فرزند child منتقل میشوند. +اگر که با مفهوم state آشنایی دارید، **هرگز از آن برای ساخت نسخه ایستا استفاده نکنید!** State برای ایجاد تعامل طراحی شده و داده‌ای است که در طول زمان تغییر میکند و از آنجایی که فعلا روی نسخه ایستا کار میکنیم، نیازی به آن نخواهیم داشت. + +میتوانید روند ساخت را از بالا به پایین یا از پایین به بالا شروع کنید. به این معنا که هم میتوانید از بالاترین کامپوننت در سلسله مراتب آغاز کنید (مثلا `FilterableProductTable`) یا از کامپوننت‌هایی که در سطوح پایین‌تری قرار دارند (مثل `ProductRow`). در مثال‌های ساده‌تر، معمولا شروع از بالا به پایین راحت‌تر است. در حالیکه در پروژه‌های بزرگ‌تر، بهتر است که از پایین به بالا پیش بروید و همزمان با ساخت اپ، برای آن تست نیز بنویسید. -To build a static version of your app that renders your data model, you'll want to build components that reuse other components and pass data using *props*. *props* are a way of passing data from parent to child. If you're familiar with the concept of *state*, **don't use state at all** to build this static version. State is reserved only for interactivity, that is, data that changes over time. Since this is a static version of the app, you don't need it. +در پایان این گام، شما کتابخانه‌ای از کامپوننت‌ها خواهید داشت که مدل داده را رندر میکند. از آنجایی که با نسخه ایستا سر و کار داریم، کامپوننت‌ها تنها متد `render()` خواهند داشت. +کامپوننتی که در راس سلسله مراتب قرار دارد (یعنی `FilterableProductTable`) مدل داده‌ها را بعنوان یک prop دریافت میکند. +اگر تغییراتی را در مدل داده‌های زیربنایی پروژه ایجاد کنید و دوباره `ReactDOM.render()` را صدا بزنید، رابط کاربری بروز رسانی (update) خواهد شد و میتوانید ببینید که رابط کاربری چگونه و در کجا تغییر میکند. +**جریان یکطرفه داده one-way data flow** در ری‌اکت (که با نام *binding یکطرفه* نیز شناخته میشود) همه چیز را ماژولار و سریع نگه می‌دارد. -You can build top-down or bottom-up. That is, you can either start with building the components higher up in the hierarchy (i.e. starting with `FilterableProductTable`) or with the ones lower in it (`ProductRow`). In simpler examples, it's usually easier to go top-down, and on larger projects, it's easier to go bottom-up and write tests as you build. +اگر برای اجرای این بخش به کمک نیاز داشتید، به [React docs](/docs/) مراجعه کنید. -At the end of this step, you'll have a library of reusable components that render your data model. The components will only have `render()` methods since this is a static version of your app. The component at the top of the hierarchy (`FilterableProductTable`) will take your data model as a prop. If you make a change to your underlying data model and call `ReactDOM.render()` again, the UI will be updated. You can see how your UI is updated and where to make changes. React's **one-way data flow** (also called *one-way binding*) keeps everything modular and fast. +### یک مکث مختصر: props در مقابل state {#a-brief-interlude-props-vs-state} -Refer to the [React docs](/docs/) if you need help executing this step. +دو نوع داده "نمونه" (model) در ری‌اکت وجود دارد و خیلی مهم است که تفاوت این دو را بدانیم: اگر خیلی در این مورد مطمئن نیستید، نگاهی به [مستندات رسمی ری‌اکت ](/docs/state-and-lifecycle.html) بیندازید. +علاوه بر این، میتوانید به بخش [سوالات پرتکرار: تفاوت میان state و props چیست؟](/docs/faq-state.html#what-is-the-difference-between-state-and-props) مراجعه کنید. -### A Brief Interlude: Props vs State {#a-brief-interlude-props-vs-state} +## قدم سوم: مشخص کردن یک نمونه حداقلی (اما کامل) از state های موردنیاز در رابط کاربری {#step-3-identify-the-minimal-but-complete-representation-of-ui-state} -There are two types of "model" data in React: props and state. It's important to understand the distinction between the two; skim [the official React docs](/docs/state-and-lifecycle.html) if you aren't sure what the difference is. See also [FAQ: What is the difference between state and props?](/docs/faq-state.html#what-is-the-difference-between-state-and-props) +برای تعاملی کردن رابط کاربری، باید بتوانید در مدل داده زیربنایی پروژه [همان داده‌های اولیه] تغییر ایجاد کنید. اینکار در ری‌اکت از طریق **state** انجام میشود. +برای ساخت اپ به صورت صحیح، ابتدا باید به مجموعه‌ای حداقلی از داده‌های قابل تغییر فکر کنید که در پروژه شما نیاز است. کلید این موضوع، [اصل *خودت را تکرار نکن*](https://en.wikipedia.org/wiki/Don%27t_repeat_yourself) است. +تعیین کنید که در حال حاضر، مختصرترین مجموعه state که برنامه شما نیاز دارد چیست و بقیه موارد را به مرور، و در زمان لزوم محاسبه و تعیین کنید. -## Step 3: Identify The Minimal (but complete) Representation Of UI State {#step-3-identify-the-minimal-but-complete-representation-of-ui-state} +برای مثال، اگر یک برنامه برای لیست کارها (TODO List) طراحی میکنید، یک آرایه از آیتم‌های موجود در لیست کارها را در دسترس نگه دارید. اما دیگر نیازی به تعیین یک state برای شمارش آیتم‌ها ندارید. به جای آن، زمان رندر کردن تعداد، میتوانید از طول آرایه آیتم‌ها (Array.length) استفاده کنید. -To make your UI interactive, you need to be able to trigger changes to your underlying data model. React achieves this with **state**. +تمام بخش های داده در مثال خودمان را در نظر بگیرید: -To build your app correctly, you first need to think of the minimal set of mutable state that your app needs. The key here is [DRY: *Don't Repeat Yourself*](https://en.wikipedia.org/wiki/Don%27t_repeat_yourself). Figure out the absolute minimal representation of the state your application needs and compute everything else you need on-demand. For example, if you're building a TODO list, keep an array of the TODO items around; don't keep a separate state variable for the count. Instead, when you want to render the TODO count, take the length of the TODO items array. + * یک لیست اصلی از محصولات + * متنی که کاربر جستجو میکند + * مقدار checkbox + * لیست محصولات فیلتر شده پس از جستجو توسط کاربر -Think of all of the pieces of data in our example application. We have: +به طور جداگانه سراغ هر یک از این موارد می‌رویم تا ببینیم که کدامشان state هستند. درمورد هر بخش، این 3 سوال را از خودتان بپرسید: - * The original list of products - * The search text the user has entered - * The value of the checkbox - * The filtered list of products + 1. آیا این داده از طرف یک کامپوننت والد و بوسیله props انتقال داده شده؟ اگر جواب مثبت است، پس احتمالا این داده state نیست. + 2. آیا در طول زمان بدون تغییر می ماند؟ اگر اینطور است پس احتمالا باز هم state نیست. + 3. آیا میتوانید آن را بر اساس یک state یا props موجود محاسبه کنید؟ اگر اینطور است، پس حتما این داده state نیست. -Let's go through each one and figure out which one is state. Ask three questions about each piece of data: +لیست اولیه و اصلی محصولات، بعنوان یک props منتقل میشود، بنابراین state نیست. اما به نظر میرسد که متن جستجو و مقدار چک باکس state هستند چرا که در طول زمان تغییر میکنند و نمی‌توان آنها را بوسیله داده دیگری محاسبه کرد. در نهایت، لیست محصولات فیلتر شده پس از جستجو هم state نیست، چرا که می‌توان آن را از ترکیب لیست اصلی و اولیه با متن سرچ کاربر و مقدار چک باکس بدست آورد. - 1. Is it passed in from a parent via props? If so, it probably isn't state. - 2. Does it remain unchanged over time? If so, it probably isn't state. - 3. Can you compute it based on any other state or props in your component? If so, it isn't state. +پس در مجموع، state این اپ عبارتند از: -The original list of products is passed in as props, so that's not state. The search text and the checkbox seem to be state since they change over time and can't be computed from anything. And finally, the filtered list of products isn't state because it can be computed by combining the original list of products with the search text and value of the checkbox. + * متنی که کاربر در فیلد جستجو وارد میکند + * مقدار checkbox -So finally, our state is: +## قدم چهارم: مشخص کنید که state در کجا باید قرار بگیرد {#step-4-identify-where-your-state-should-live} - * The search text the user has entered - * The value of the checkbox +این بخش را در فکر کردن در چارچوب ری‌اکت: گام چهارم روی CodePen ببینید.
-## Step 4: Identify Where Your State Should Live {#step-4-identify-where-your-state-should-live} +بعد از اینکه ما حداقل state مورد نیاز در پروژه را مشخص کردیم، نوبت این است که بدانیم هر state باید در کدام کامپوننت قرار بگیرد. -See the Pen Thinking In React: Step 4 on CodePen.
+به یاد داشته باشید: ری‌اکت بر مبنای جریان یک طرفه و رو به پایین داده در سلسله مراتب کامپوننت‌ها کار میکند. ممکن است این موضوع که کدام کامپوننت، کدام state را در خود جا میدهد، فورا مشخص و واضح نباشد. **اغلب این مساله، چالش برانگیزترین بخش برای افرادیست که تازه با ری‌اکت آشنا شده اند.** -OK, so we've identified what the minimal set of app state is. Next, we need to identify which component mutates, or *owns*, this state. +پس برای اینکه متوجه موضوع بشوید، این قدم ها را برای هر state در برنامه خود دنبال کنید: -Remember: React is all about one-way data flow down the component hierarchy. It may not be immediately clear which component should own what state. **This is often the most challenging part for newcomers to understand,** so follow these steps to figure it out: + * کامپوننت‌هایی را که چیزی را براساس آن state رندر میکنند، مشخص کنید. + * یک کامپوننت مشترک صاحب state را پیدا کنید (کامپوننتی که در سلسله مراتب برنامه، بالاتر از دیگر کامپوننت‌های استفاده کننده از state قرار می‌گیرد و خود نیز از آن state استفاده میکند) + * صاحب مشترک یا کامپوننت دیگری که در سلسله مراتب، بالاتر قرار می‌گیرد، باید صاحب state باشند. + * اگر نتوانستید کامپوننتی را پیدا کنید که قرار دادن state در آن منطقی باشد، یک کامپوننت جدید ایجاد کنید که منحصرا برای نگهداری state باشد و آن را جایی بالاتر از صاحب مشترک state [در سلسله مراتب کامپوننت‌ها] قرار دهید. -For each piece of state in your application: +حالا این استراتژی را برای برنامه خودمان اجرا کنیم: - * Identify every component that renders something based on that state. - * Find a common owner component (a single component above all the components that need the state in the hierarchy). - * Either the common owner or another component higher up in the hierarchy should own the state. - * If you can't find a component where it makes sense to own the state, create a new component solely for holding the state and add it somewhere in the hierarchy above the common owner component. + * کامپوننت `ProductTable` نیاز دارد که براساس state، لیست محصولات را فیلتر کند و کامپوننت `SearchBar` هم نیاز دارد که متن جستجو و مقدار چک باکس را نمایش دهد (دو state موجود در برنامه) + * صاحب مشترک در این مثال، کامپوننت `FilterableProductTable` است. + * پس منطقی به نظر میرسد که state ها را در کامپوننت `FilterableProductTable` قرار دهیم. -Let's run through this strategy for our application: +به این ترتیب، در ابتدا ویژگی `this.state = {filterText: '', inStockOnly: false}` را در بخش `constructor`در کامپوننت `FilterableProductTable` قرار میدهیم تا state ابتدایی برنامه شما را نشان دهد. - * `ProductTable` needs to filter the product list based on state and `SearchBar` needs to display the search text and checked state. - * The common owner component is `FilterableProductTable`. - * It conceptually makes sense for the filter text and checked value to live in `FilterableProductTable` +سپس، `filterText` و `inStockOnly` را به کامپوننت‌های `ProductTable` و `SearchBar` بعنوان props انتقال میدهیم. +درنهایت، این props برای فیلتر وردی های محصولات در `ProductTable` و مشخص کردن مقدار در چک باکس موجود در `SearchBar` به کار می‌روند. -Cool, so we've decided that our state lives in `FilterableProductTable`. First, add an instance property `this.state = {filterText: '', inStockOnly: false}` to `FilterableProductTable`'s `constructor` to reflect the initial state of your application. Then, pass `filterText` and `inStockOnly` to `ProductTable` and `SearchBar` as a prop. Finally, use these props to filter the rows in `ProductTable` and set the values of the form fields in `SearchBar`. +حالا میتوانید ببینید که برنامه شما چطور عمل میکند: `filterText` را به `"ball"` تغییر بدهید و برنامه را دوباره بارگذاری (refresh) کنید. خواهید دید که جدول داده‌ها به درستی تغییر میکند. -You can start seeing how your application will behave: set `filterText` to `"ball"` and refresh your app. You'll see that the data table is updated correctly. +## قدم پنجم: اضافه کردن جریان معکوس داده {#step-5-add-inverse-data-flow} -## Step 5: Add Inverse Data Flow {#step-5-add-inverse-data-flow} +این بخش را در فکر کردن در چارچوب ری‌اکت: گام پنجم در CodePen ببینید.
-See the Pen Thinking In React: Step 5 on CodePen.
+تا به اینجای کار، ما برنامه‌ای ساختیم که به طور صحیح و به شکل تابعی از props و state، رندر می‌شد و جریان داده در آن از بالا به پایین بود. +اما حالا زمان آن است که برنامه، جریان داده را به شکل معکوس و رو به بالا پشتیبانی کند: فرم‌های موجود در پایین‌ترین بخش سلسله مراتب کامپوننت‌ها، باید بتوانند state درون کامپوننت `FilterableProductTable` را تغییر دهند. -So far, we've built an app that renders correctly as a function of props and state flowing down the hierarchy. Now it's time to support data flowing the other way: the form components deep in the hierarchy need to update the state in `FilterableProductTable`. +ری‌اکت، این جریان داده را ساده و شفاف میکند تا به کمک آن، بتوانید طرز کار برنامه‌تان را درک کنید، اما این مساله احتیاج به نوشتن و تایپ بیشتری نسبت به data binding دو طرفه و مرسوم دارد. -React makes this data flow explicit to help you understand how your program works, but it does require a little more typing than traditional two-way data binding. +اگه در فیلد جستجو تایپ کنید یا مقدار چک باکس را تغییر دهید [تیک آن را فعال کنید] خواهید دید که ری‌اکت، این تغییرات را نادیده می‌گیرد. این موضوع عمدی است، چرا که ما تعیین کردیم، `value` در `input` همواره با مقدار `state` که از کامپوننت `FilterableProductTable` منتقل میشود، برابر باشد. -If you try to type or check the box in the current version of the example, you'll see that React ignores your input. This is intentional, as we've set the `value` prop of the `input` to always be equal to the `state` passed in from `FilterableProductTable`. +بیایید به این فکر کنیم که می‌خواهیم چه اتفاقی بیفتد؟ می‌خواهیم مطمئن شویم که هر زمان کاربر، تغییراتی را در فرم (فیلد جستجو یا چک باکس) اعمال میکند، state بروز رسانی شده و تغییرات را منعکس کند. +از آنجایی که کامپوننت‌ها فقط مجاز به تغییر state موجود در خودشان هستند، کامپوننت `FilterableProductTable` کال‌بک‌هایی (callback) را به کامپوننت`SearchBar` انتقال میدهد تا هر وقت نیاز به تغییر state وجود داشت، اجرا شوند. +می‌توانیم از رویداد `onChange` برای ورودی‌ها استفاده کنیم تا به این طریق، کامپوننت `FilterableProductTable` از لزوم اجرای تغییر مطلع شود. +آن کال‌بک که از کامپوننت `FilterableProductTable` انتقال می‌یابد، `setState()` است و باعث تغییر و بروز رسانی اپ میشود. -Let's think about what we want to happen. We want to make sure that whenever the user changes the form, we update the state to reflect the user input. Since components should only update their own state, `FilterableProductTable` will pass callbacks to `SearchBar` that will fire whenever the state should be updated. We can use the `onChange` event on the inputs to be notified of it. The callbacks passed by `FilterableProductTable` will call `setState()`, and the app will be updated. +## همین! {#and-thats-it} -## And That's It {#and-thats-it} +امیدواریم که این مطلب، به شما ایده داده باشد که چگونه باید درباره ساختن کامپوننت‌ها و برنامه‌ها در ری‌اکت فکر کنید. البته ممکن است که میزان نوشتن، بیشتر از حدی باشد که به آن عادت دارید، اما به یاد داشته باشید که کد، بیشتر از اینکه نوشته شود، خوانده میشود و خواندن این کد که به شکل ماژولار، ساده و شفاف نوشته شده است، بسیار راحت‌تر خواهد بود. -Hopefully, this gives you an idea of how to think about building components and applications with React. While it may be a little more typing than you're used to, remember that code is read far more than it's written, and it's less difficult to read this modular, explicit code. As you start to build large libraries of components, you'll appreciate this explicitness and modularity, and with code reuse, your lines of code will start to shrink. :) +به محض اینکه ساخت کتابخانه‌های بزرگ متشکل از کامپوننت‌ها را شروع کنید، بابت این شفافیت و ماژولار بودن سپاسگزار خواهید شد، و با وجود امکان استفاده مجدد از کدها، تعداد خط‌های کد شما به مرور کمتر خواهد شد! :) \ No newline at end of file