- Uvod
- Promenljive
- Funkcije
- Objekti i strukture podataka
- Klase
- SOLID
- Testiranje
- Asihronost
- Rad sa greškama
- Formatiranje
- Komentari
- Prevod
Principi programiranja, iz knjige Roberta C. Martina Clean Code, prilagođeni za JavaScript. Ovo nije style guide. Ovo je vodič za pisanje čitljivog, ponovno upotrebljivog, i održivog programa u JavaScript-u.
Ne mora se svaki pricip koji je ovde opisan poštovati. Ovo su smernice i ništa više, ali smernice koje su autori Clean Code napisali tokom dugogodišnjeg iskustva.
Zanat programiranja star je više od 50 godina, a mi još uvek mnogo učimo. Kada softverska arhitektura bude stara kao i sama arhitektura, možda ćemo tada imati strožija pravila koja će biti neophodna. Za sada neka ove smernice služe kao kamen temeljac uz pomoć koga ćete oceniti kvalitet JavaScript koda koji pišete.
Još nešto: poznavanje ovih principa neće vas odmah učiniti boljim programerom, a pridržavanje ovih principa dugi niz godina ne znači da nećete pogrešiti. Svaki komad koda započinje kao grubi nacrt, kao i komad mokre gline koji poprima svoj konačan oblik. Nedostatke ćemo ispraviti kada sa kolegama pregledamo kod. Ne udarajte po sebi zbog prvih nacrta kojima su potrebna poboljšanja. Umesto toga udrite po kodu! :)
Loše:
const yyyymmdstr = moment().format("YYYY/MM/DD");
Dobro:
const currentDate = moment().format("YYYY/MM/DD");
Loše:
getUserInfo();
getClientData();
getCustomerRecord();
Dobro:
getUser();
Pročitaćemo više koda nego što ćemo ga ikada napisati. Važno je da kod koji mi pišemo bude čitljiv i da ga je lako pretražiti. Alati kao što su buddy.js i ESLint nam mogu pomoći u identifikovanju neimenovanih konstanti.
Loše:
// What the heck is 86400000 for?
setTimeout(blastOff, 86400000);
Dobro:
// Declare them as capitalized named constants.
const MILLISECONDS_IN_A_DAY = 86_400_000;
setTimeout(blastOff, MILLISECONDS_IN_A_DAY);
Loše:
const address = "One Infinite Loop, Cupertino 95014";
const cityZipCodeRegex = /^[^,\\]+[,\\\s]+(.+?)\s*(\d{5})?$/;
saveCityZipCode(
address.match(cityZipCodeRegex)[1],
address.match(cityZipCodeRegex)[2]
);
Dobro:
const address = "One Infinite Loop, Cupertino 95014";
const cityZipCodeRegex = /^[^,\\]+[,\\\s]+(.+?)\s*(\d{5})?$/;
const [_, city, zipCode] = address.match(cityZipCodeRegex) || [];
saveCityZipCode(city, zipCode);
Eksplicitno je bolje od implicitnog. Čitaoci koda ne bi trebalo mentalno da prevode imena u druga imena koja već znaju. To je problem sa imenima promeljivih sa jednim slovom.
Loše:
const locations = ["Austin", "New York", "San Francisco"];
locations.forEach(l => {
doStuff();
doSomeOtherStuff();
// ...
// ...
// ...
// Wait, what is `l` for again?
dispatch(l);
});
Dobro:
const locations = ["Austin", "New York", "San Francisco"];
locations.forEach(location => {
doStuff();
doSomeOtherStuff();
// ...
// ...
// ...
dispatch(location);
});
Ako vam ime klase / objekta nešto govori, nemote to ponavljati u imenama promenljivih.
Loše:
const Car = {
carMake: "Honda",
carModel: "Accord",
carColor: "Blue"
};
function paintCar(car) {
car.carColor = "Red";
}
Dobro:
const Car = {
make: "Honda",
model: "Accord",
color: "Blue"
};
function paintCar(car) {
car.color = "Red";
}
Loše:
function createMicrobrewery(name) {
const breweryName = name || "Hipster Brew Co.";
// ...
}
Dobro:
function createMicrobrewery(name = "Hipster Brew Co.") {
// ...
}
Ograničavanje broja argumenata za funkciju je od velike važnosti jer olakšava testiranje funkcije. Imati više od tri argumenta dovodi do velikog broja kombinacija pri testiranju u kojem moramo da ponovimo veliki broj različitih slučajeva za svaki pojedinačni argument.
Idealan broj argumenata za funkciju je nula. Zatim jedan i dva. Tri argumenta treba izbegavati gde god je moguće. Kada se čini da je za funkciju potrebno više od dva ili tri argumenata, onda bi neki od njih trebalo da budu zamotani u objekat.
Da biste učinili očiglednim koje argumente funkcija očekuje, možete koristiti sintaksu destruktuiranja ES2015/ES6.
Loše:
function createMenu(title, body, buttonText, cancellable) {
// ...
}
createMenu("Foo", "Bar", "Baz", true);
Dobro:
function createMenu({ title, body, buttonText, cancellable }) {
// ...
}
createMenu({
title: "Foo",
body: "Bar",
buttonText: "Baz",
cancellable: true
});
Ovo je ubedljivo najvažnije pravilo u razvoju softvera. Kada funkcije rade više stvari, teže ih je kombinovati, testirati i razumeti. Kada funkciju svedemo samo na jednu radnju, mnogo je lakše refaktorizati je i kod postaje mnogo čitljiviji.
Loše:
function emailClients(clients) {
clients.forEach(client => {
const clientRecord = database.lookup(client);
if (clientRecord.isActive()) {
email(client);
}
});
}
Dobro:
function emailActiveClients(clients) {
clients.filter(isActiveClient).forEach(email);
}
function isActiveClient(client) {
const clientRecord = database.lookup(client);
return clientRecord.isActive();
}
Loše:
function addToDate(date, month) {
// ...
}
const date = new Date();
// It's hard to tell from the function name what is added
addToDate(date, 1);
Dobro:
function addMonthToDate(month, date) {
// ...
}
const date = new Date();
addMonthToDate(1, date);
Ako funkcija ima više od jednog nivoa apstrakcije, ima tendenciju da radi previše. Odvajanjem takvih funkcija dovodi do ponovne upotrebe i lakšeg testiranja.
Loše:
function parseBetterJSAlternative(code) {
const REGEXES = [
// ...
];
const statements = code.split(" ");
const tokens = [];
REGEXES.forEach(REGEX => {
statements.forEach(statement => {
// ...
});
});
const ast = [];
tokens.forEach(token => {
// lex...
});
ast.forEach(node => {
// parse...
});
}
Dobro:
function parseBetterJSAlternative(code) {
const tokens = tokenize(code);
const syntaxTree = parse(tokens);
syntaxTree.forEach(node => {
// parse...
});
}
function tokenize(code) {
const REGEXES = [
// ...
];
const statements = code.split(" ");
const tokens = [];
REGEXES.forEach(REGEX => {
statements.forEach(statement => {
tokens.push(/* ... */);
});
});
return tokens;
}
function parse(tokens) {
const syntaxTree = [];
tokens.forEach(token => {
syntaxTree.push(/* ... */);
});
return syntaxTree;
}
Potrudite se da izbegnete duplirani kod. Duplirani kod je štetan zato što potrazumeva više mesta koja treba izmetiti ako se algoritam promeni.
Zamislite da vodite restoran i pratite potrošnju namernica: paradajiz, luk, začine itd. Ako imate više spiskova na kojima ovo pratite, za servisiranje bilo kog jela sa paradajizom biće potrebne promene na svakom spisku. Ako postoji samo jedan spisak, biće potrebno samo jedno ažuriranje!
Loše:
function showDeveloperList(developers) {
developers.forEach(developer => {
const expectedSalary = developer.calculateExpectedSalary();
const experience = developer.getExperience();
const githubLink = developer.getGithubLink();
const data = {
expectedSalary,
experience,
githubLink
};
render(data);
});
}
function showManagerList(managers) {
managers.forEach(manager => {
const expectedSalary = manager.calculateExpectedSalary();
const experience = manager.getExperience();
const portfolio = manager.getMBAProjects();
const data = {
expectedSalary,
experience,
portfolio
};
render(data);
});
}
Dobro:
function showEmployeeList(employees) {
employees.forEach(employee => {
const expectedSalary = employee.calculateExpectedSalary();
const experience = employee.getExperience();
const data = {
expectedSalary,
experience
};
switch (employee.type) {
case "manager":
data.portfolio = employee.getMBAProjects();
break;
case "developer":
data.githubLink = employee.getGithubLink();
break;
}
render(data);
});
}
Loše:
const menuConfig = {
title: null,
body: "Bar",
buttonText: null,
cancellable: true
};
function createMenu(config) {
config.title = config.title || "Foo";
config.body = config.body || "Bar";
config.buttonText = config.buttonText || "Baz";
config.cancellable =
config.cancellable !== undefined ? config.cancellable : true;
}
createMenu(menuConfig);
Dobro:
const menuConfig = {
title: "Order",
// User did not include 'body' key
buttonText: "Send",
cancellable: true
};
function createMenu(config) {
let finalConfig = Object.assign(
{
title: "Foo",
body: "Bar",
buttonText: "Baz",
cancellable: true
},
config
);
return finalConfig
// config now equals: {title: "Order", body: "Bar", buttonText: "Send", cancellable: true}
// ...
}
createMenu(menuConfig);
Argumenti pokazivači, zastavice (engl. flags) su ružni. Prosleđivanje logičke vrednosti u funkciju je zaista loša praksa. To odmah otežava razumevanje metode, naglašavajući da funkcija obavlja više stvari. Jedna stvar je ako je vrednost pokazivača istinita (engl. true), a druga ako je lažna (engl. false).
Loše:
function createFile(name, temp) {
if (temp) {
fs.create(`./temp/${name}`);
} else {
fs.create(name);
}
}
Dobro:
function createFile(name) {
fs.create(name);
}
function createTempFile(name) {
createFile(`./temp/${name}`);
}
Funkcija će imati sporedan efekat ako radi bilo šta drugo osim što uzima neku vrednost i vraća drugu vrednost ili vrednosti. Neželjeni efekti se mogu javiti u vidu izmena globalne varijable i slično.
Loše:
// Global variable referenced by following function.
// If we had another function that used this name, now it'd be an array and it could break it.
let name = "Ryan McDermott";
function splitIntoFirstAndLastName() {
name = name.split(" ");
}
splitIntoFirstAndLastName();
console.log(name); // ['Ryan', 'McDermott'];
Dobro:
function splitIntoFirstAndLastName(name) {
return name.split(" ");
}
const name = "Ryan McDermott";
const newName = splitIntoFirstAndLastName(name);
console.log(name); // 'Ryan McDermott';
console.log(newName); // ['Ryan', 'McDermott'];
U JavaScript-u primitivni tipovi se čuvaju po vrednosti, a objketi i nizovi po referenci. Referentani tip vrednosti se čuva u sporijem delu memorije i za razliku od primitivnog tipa vrednosti referentni tip vrednost može da se menja tokom vremena.
Ukoliko neka funkcija izvrši promenu nad ulaznim nizom ili objketom, to će uticati na sve ostale funkcije koje koriste isti taj niz ili objekat kao ulazni parametar. Odlično rešenje bi bilo da nizove i objekte kao ulazne parametre, unutar funkcije uvek kloniramo.
Treba istaći i dva upozorenja ovom pristupu:
-
Možda postoje slučajevi kada želimo da izmenimo ulazni objekat, ali kada usvojite ovu programsku praksu, otkrićete da su ti slučajevi prilično retki.
-
Kloniranje velikih objekata može biti veoma skupo u pogledu performansi. Srećom ovo nije veliko pitanje u praksi, obzirom da postoje sjajne biblioteke koje rešavaju probleme ovakvog pristupa.
Loše:
const addItemToCart = (cart, item) => {
cart.push({ item, date: Date.now() });
};
Dobro:
const addItemToCart = (cart, item) => {
return [...cart, { item, date: Date.now() }];
};
Dodavanje funkcija globalnom objketu je loša praksa u Javascript-u jer može doći do sukoba sa drugim bibliotekama. Šta ako želimo da proširimo globalni objekat Array
tako da ima diff
metodu koja će prikazivati razliku između dva niza? Mogli bismo da napišemo novu metodu na Array.prototype
, ali možda će početi da se sukobljava sa drugom bibliotekom koja pokušava da učini isto. Šta ako druga biblioteka koristi diff
da pokaže razliku između prvog i poslednjeg elementa u nizu? Zbog toga je mnogo bolje koristiti klase ES2015/ES6 i proširiti globalni objekat Array
.
Loše:
Array.prototype.diff = function diff(comparisonArray) {
const hash = new Set(comparisonArray);
return this.filter(elem => !hash.has(elem));
};
Dobro:
class SuperArray extends Array {
diff(comparisonArray) {
const hash = new Set(comparisonArray);
return this.filter(elem => !hash.has(elem));
}
}
JavaScript nije toliko funkcionalan kao Haskell, ali ima predispoziciju za to. Funkcionalni jezici su čistiji i lakši za testiranje. Preferirajte ovaj stil programiranja kad god možete.
Loše:
const programmerOutput = [
{
name: "Uncle Bobby",
linesOfCode: 500
},
{
name: "Suzie Q",
linesOfCode: 1500
},
{
name: "Jimmy Gosling",
linesOfCode: 150
},
{
name: "Gracie Hopper",
linesOfCode: 1000
}
];
let totalOutput = 0;
for (let i = 0; i < programmerOutput.length; i++) {
totalOutput += programmerOutput[i].linesOfCode;
}
Dobro:
const programmerOutput = [
{
name: "Uncle Bobby",
linesOfCode: 500
},
{
name: "Suzie Q",
linesOfCode: 1500
},
{
name: "Jimmy Gosling",
linesOfCode: 150
},
{
name: "Gracie Hopper",
linesOfCode: 1000
}
];
const totalOutput = programmerOutput.reduce(
(totalLines, output) => totalLines + output.linesOfCode,
0
);
Loše:
if (fsm.state === "fetching" && isEmpty(listNode)) {
// ...
}
Dobro:
function shouldShowSpinner(fsm, listNode) {
return fsm.state === "fetching" && isEmpty(listNode);
}
if (shouldShowSpinner(fsmInstance, listNodeInstance)) {
// ...
}
Loše:
function isDOMNodeNotPresent(node) {
// ...
}
if (!isDOMNodeNotPresent(node)) {
// ...
}
Dobro:
function isDOMNodePresent(node) {
// ...
}
if (isDOMNodePresent(node)) {
// ...
}
Čini se kao nemoguć zadatak. Većina ljudi, kada ovo prvi put čuje, kaže: "Kako da radim nešto bez if
?" Odgovor je da u mnogim slučajevima možemo koristiti polimorfizam da bi postigli isti cilj. Zašto bi ovo radili leži u jednom od prethodnih principa: funkcija treba da radi samo jednu stvar. Čim funkcija ima uslov if
to znači da ta funkcija radi više od jedne stvari.
Loše:
class Airplane {
// ...
getCruisingAltitude() {
switch (this.type) {
case "777":
return this.getMaxAltitude() - this.getPassengerCount();
case "Air Force One":
return this.getMaxAltitude();
case "Cessna":
return this.getMaxAltitude() - this.getFuelExpenditure();
}
}
}
Dobro:
class Airplane {
// ...
}
class Boeing777 extends Airplane {
// ...
getCruisingAltitude() {
return this.getMaxAltitude() - this.getPassengerCount();
}
}
class AirForceOne extends Airplane {
// ...
getCruisingAltitude() {
return this.getMaxAltitude();
}
}
class Cessna extends Airplane {
// ...
getCruisingAltitude() {
return this.getMaxAltitude() - this.getFuelExpenditure();
}
}
Loše:
function travelToTexas(vehicle) {
if (vehicle instanceof Bicycle) {
vehicle.pedal(this.currentLocation, new Location("texas"));
} else if (vehicle instanceof Car) {
vehicle.drive(this.currentLocation, new Location("texas"));
}
}
Dobro:
function travelToTexas(vehicle) {
vehicle.move(this.currentLocation, new Location("texas"));
}
Ukoliko osećate da imate potrebu za proverom tipa, trebalo bi da razmislite o korišćenju TypeScript-a. TypeScript je programski jezik koji je baziran na JavaScript jeziku, ali je postavljen kao nad-jezik, tj. jezik koji proširuje funkcionalnosti JavaScript-a. Posebna osobina TypeScript jezika, u odnosu na JavaScript je ta što koristi mehanizam statički izričito definisanih tipova za promenljive, parametre funkcija, povratne tipove funkcija itd.
Loše:
function combine(val1, val2) {
if (
(typeof val1 === "number" && typeof val2 === "number") ||
(typeof val1 === "string" && typeof val2 === "string")
) {
return val1 + val2;
}
throw new Error("Must be of type String or Number");
}
Dobro:
function combine(val1, val2) {
return val1 + val2;
}
Moderni pretraživači rade puno optimizacije tokom izvršavanja koda. Postoje dobri resuri za otkrivanje nedostataka optimizacije, koristite ih.
Loše:
// On old browsers, each iteration with uncached `list.length` would be costly
// because of `list.length` recomputation. In modern browsers, this is optimized.
for (let i = 0, len = list.length; i < len; i++) {
// ...
}
Dobro:
for (let i = 0; i < list.length; i++) {
// ...
}
Kod koji se ne koristi je jednako loš kao i duplirani kod. Nema razloga da čuvamo kod koji više ne koristimo.
Loše:
function oldRequestModule(url) {
// ...
}
function newRequestModule(url) {
// ...
}
const req = newRequestModule;
inventoryTracker("apples", req, "www.inventory-awesome.io");
Dobro:
function newRequestModule(url) {
// ...
}
const req = newRequestModule;
inventoryTracker("apples", req, "www.inventory-awesome.io");
Bolje je koristiti get
i set
metode kada pristupamo svojstvima objekta nego direktno pristupiti njima. Ako se pitate "Zašto?" Evo nekoliko razloga:
- Validacija je lako primeljiva na nivou
set
metode - Enkapsulaciju promenljivih unutar objekta
- Jednostavnije je rukovanje greškama na nivou
get
iset
metoda
Loše:
function makeBankAccount() {
// ...
return {
balance: 0
// ...
};
}
const account = makeBankAccount();
account.balance = 100;
Dobro:
function makeBankAccount() {
// this one is private
let balance = 0;
// a "getter", made public via the returned object below
function getBalance() {
return balance;
}
// a "setter", made public via the returned object below
function setBalance(amount) {
// ... validate before updating the balance
balance = amount;
}
return {
// ...
getBalance,
setBalance
};
}
const account = makeBankAccount();
account.setBalance(100);
To se može postići pomoću closure
Loše:
const Employee = function(name) {
this.name = name;
};
Employee.prototype.getName = function getName() {
return this.name;
};
const employee = new Employee("John Doe");
console.log(`Employee name: ${employee.getName()}`); // Employee name: John Doe
delete employee.name;
console.log(`Employee name: ${employee.getName()}`); // Employee name: undefined
Dobro:
function makeEmployee(name) {
return {
getName() {
return name;
}
};
}
const employee = makeEmployee("John Doe");
console.log(`Employee name: ${employee.getName()}`); // Employee name: John Doe
delete employee.name;
console.log(`Employee name: ${employee.getName()}`); // Employee name: John Doe
Pomoću ES5, veoma je teško napisati čitljivu konstruktor funkciju koja nasleđuje neke metode od druge konstruktor funkcije. Ukoliko je potrebno da koristite nasleđivanje, onda koristite klase iz ES2015/ES6. Najbolje je raditi sa malim funkcijama sve dok ne vidite potrebu za većim i složenijim objektom.
Loše:
const Animal = function(age) {
if (!(this instanceof Animal)) {
throw new Error("Instantiate Animal with `new`");
}
this.age = age;
};
Animal.prototype.move = function move() {};
const Mammal = function(age, furColor) {
if (!(this instanceof Mammal)) {
throw new Error("Instantiate Mammal with `new`");
}
Animal.call(this, age);
this.furColor = furColor;
};
Mammal.prototype = Object.create(Animal.prototype);
Mammal.prototype.constructor = Mammal;
Mammal.prototype.liveBirth = function liveBirth() {};
const Human = function(age, furColor, languageSpoken) {
if (!(this instanceof Human)) {
throw new Error("Instantiate Human with `new`");
}
Mammal.call(this, age, furColor);
this.languageSpoken = languageSpoken;
};
Human.prototype = Object.create(Mammal.prototype);
Human.prototype.constructor = Human;
Human.prototype.speak = function speak() {};
Dobro:
class Animal {
constructor(age) {
this.age = age;
}
move() {
/* ... */
}
}
class Mammal extends Animal {
constructor(age, furColor) {
super(age);
this.furColor = furColor;
}
liveBirth() {
/* ... */
}
}
class Human extends Mammal {
constructor(age, furColor, languageSpoken) {
super(age, furColor);
this.languageSpoken = languageSpoken;
}
speak() {
/* ... */
}
}
Ovaj pattern je veoma koristan u JavaScript-u i možete ga videti u mnogim bibliotekama kao što su jQuery i Lodash.
Jednostavno u metodama vratite this
na kraju svake funkcije i zatim kod poziva metoda, možete nadovezivati ostale metode.
Loše:
class Car {
constructor(make, model, color) {
this.make = make;
this.model = model;
this.color = color;
}
setMake(make) {
this.make = make;
}
setModel(model) {
this.model = model;
}
setColor(color) {
this.color = color;
}
save() {
console.log(this.make, this.model, this.color);
}
}
const car = new Car("Ford", "F-150", "red");
car.setColor("pink");
car.save();
Dobro:
class Car {
constructor(make, model, color) {
this.make = make;
this.model = model;
this.color = color;
}
setMake(make) {
this.make = make;
// NOTE: Returning this for chaining
return this;
}
setModel(model) {
this.model = model;
// NOTE: Returning this for chaining
return this;
}
setColor(color) {
this.color = color;
// NOTE: Returning this for chaining
return this;
}
save() {
console.log(this.make, this.model, this.color);
// NOTE: Returning this for chaining
return this;
}
}
const car = new Car("Ford", "F-150", "red").setColor("pink").save();
Postoji mnogo razloga kada treba upotrebiti nasleđivanje i mnogo razloga kada treba upotrebiti kompoziciju. Ukoliko mislite da treba da implementirate nasleđivanje, pokušajte da razmislite da li bi kompozicija bila bolje rešenje. U nekim slučajevima će sigurno biti.
Ukoliko za primer uzmemo automobil: točkovi, motor, menjač itd. mogu biti posmatrani kao posebne klase. Klasa automobil bi predstavljala kompoziciju ovih pojedinačnih klasa.
Loše:
class Employee {
constructor(name, email) {
this.name = name;
this.email = email;
}
// ...
}
// Bad because Employees "have" tax data. EmployeeTaxData is not a type of Employee
class EmployeeTaxData extends Employee {
constructor(ssn, salary) {
super();
this.ssn = ssn;
this.salary = salary;
}
// ...
}
Dobro:
class EmployeeTaxData {
constructor(ssn, salary) {
this.ssn = ssn;
this.salary = salary;
}
// ...
}
class Employee {
constructor(name, email) {
this.name = name;
this.email = email;
}
setTaxData(ssn, salary) {
this.taxData = new EmployeeTaxData(ssn, salary);
}
// ...
}
SOLID je akronim koji se sastoji iz 5 principa: Single Responsibility, Open-Closed, Liskov Substitution, Interface Segregation i Dependency Inversion. Ovih 5 principa se najčešće koriste i imaju veoma velike pozitivne efekte na softver i kod u kome se primene.
Princip jednostruke odgovornosti govori o tome da svaka klasa treba da ima samo jednu odgovornost. To ne znači da treba da ima samo jednu funkciju. Ona može imati i više funkcija ako one zajedno izvršavaju jedan zadatak i zajedno čine samo jedan razlog za promenu te klase.
Loše:
class UserSettings {
constructor(user) {
this.user = user;
}
changeSettings(settings) {
if (this.verifyCredentials()) {
// ...
}
}
verifyCredentials() {
// ...
}
}
Dobro:
class UserAuth {
constructor(user) {
this.user = user;
}
verifyCredentials() {
// ...
}
}
class UserSettings {
constructor(user) {
this.user = user;
this.auth = new UserAuth(user);
}
changeSettings(settings) {
if (this.auth.verifyCredentials()) {
// ...
}
}
}
Otvoren-zatvoren princip govori o tome da klasa treba biti otvorena za proširenja, a zatvorena za izmene. To znači da ako je potrebno uneti neke nove funkcionalnosti, onda ne treba menjati klasu i postojeće metode, već je proširiti.
Loše:
class AjaxAdapter extends Adapter {
constructor() {
super();
this.name = "ajaxAdapter";
}
}
class NodeAdapter extends Adapter {
constructor() {
super();
this.name = "nodeAdapter";
}
}
class HttpRequester {
constructor(adapter) {
this.adapter = adapter;
}
fetch(url) {
if (this.adapter.name === "ajaxAdapter") {
return makeAjaxCall(url).then(response => {
// transform response and return
});
} else if (this.adapter.name === "nodeAdapter") {
return makeHttpCall(url).then(response => {
// transform response and return
});
}
}
}
function makeAjaxCall(url) {
// request and return promise
}
function makeHttpCall(url) {
// request and return promise
}
Dobro:
class AjaxAdapter extends Adapter {
constructor() {
super();
this.name = "ajaxAdapter";
}
request(url) {
// request and return promise
}
}
class NodeAdapter extends Adapter {
constructor() {
super();
this.name = "nodeAdapter";
}
request(url) {
// request and return promise
}
}
class HttpRequester {
constructor(adapter) {
this.adapter = adapter;
}
fetch(url) {
return this.adapter.request(url).then(response => {
// transform response and return
});
}
}
Princip Liskove zamene kaže da sve podklase neke nadklase mogu da se zamene svojom nadklasom, a da se pri tome ponašanje programa ne promeni.
Loše:
class Rectangle {
constructor() {
this.width = 0;
this.height = 0;
}
setColor(color) {
// ...
}
render(area) {
// ...
}
setWidth(width) {
this.width = width;
}
setHeight(height) {
this.height = height;
}
getArea() {
return this.width * this.height;
}
}
class Square extends Rectangle {
setWidth(width) {
this.width = width;
this.height = width;
}
setHeight(height) {
this.width = height;
this.height = height;
}
}
function renderLargeRectangles(rectangles) {
rectangles.forEach(rectangle => {
rectangle.setWidth(4);
rectangle.setHeight(5);
const area = rectangle.getArea(); // Bad: Returns 25 for Square. Should be 20.
rectangle.render(area);
});
}
const rectangles = [new Rectangle(), new Rectangle(), new Square()];
renderLargeRectangles(rectangles);
Dobro:
class Shape {
setColor(color) {
// ...
}
render(area) {
// ...
}
}
class Rectangle extends Shape {
constructor(width, height) {
super();
this.width = width;
this.height = height;
}
getArea() {
return this.width * this.height;
}
}
class Square extends Shape {
constructor(length) {
super();
this.length = length;
}
getArea() {
return this.length * this.length;
}
}
function renderLargeShapes(shapes) {
shapes.forEach(shape => {
const area = shape.getArea();
shape.render(area);
});
}
const shapes = [new Rectangle(4, 5), new Rectangle(4, 5), new Square(5)];
renderLargeShapes(shapes);
JavaScrip nema intefejse, pa se ovaj princip ne može u potpunosti iskoristiti. U ISP se naglašava da "Klijente ne treba prisiljavati da zavise od interfejsa koje ne koriste". Dobar primer koji se može primeniti u JavaScript-u jeste da prilikom kreiranja neke klase ne zahtevamo veliki broj ulaznih parametra koji se neće puno koristiti, već da ih ostavimo kao opcione.
Loše:
class DOMTraverser {
constructor(settings) {
this.settings = settings;
this.setup();
}
setup() {
this.rootNode = this.settings.rootNode;
this.settings.animationModule.setup();
}
traverse() {
// ...
}
}
const $ = new DOMTraverser({
rootNode: document.getElementsByTagName("body"),
animationModule() {} // Most of the time, we won't need to animate when traversing.
// ...
});
Dobro:
class DOMTraverser {
constructor(settings) {
this.settings = settings;
this.options = settings.options;
this.setup();
}
setup() {
this.rootNode = this.settings.rootNode;
this.setupOptions();
}
setupOptions() {
if (this.options.animationModule) {
// ...
}
}
traverse() {
// ...
}
}
const $ = new DOMTraverser({
rootNode: document.getElementsByTagName("body"),
options: {
animationModule() {}
}
});
Princip inverzije zavisnosti naglašava dve bitne stvari:
- Moduli višeg nivoa ne treba da zavise od modula nižeg nivoa.
- Apstrakcije ne treba da zavise od detalja, već detalji od apstrakcija.
Kao što smo ranije napomenuli, JavaScript nema iterfejse, to znači da treba da se kreiraju apstrakcije koje predstavljaju ugovor. Apstrakcija samo govori šta neka klasa treba da radi, ne i kako. Klase koje će naslediti tu apstraktu klasu treba da znaju šta sve ta apstraktna klasa ima od funkcija i na taj način zapravo detalji zavise od apstrakcija, a apstrakcije ne zavise od detalja.
Loše:
class InventoryRequester {
constructor() {
this.REQ_METHODS = ["HTTP"];
}
requestItem(item) {
// ...
}
}
class InventoryTracker {
constructor(items) {
this.items = items;
// Bad: We have created a dependency on a specific request implementation.
// We should just have requestItems depend on a request method: `request`
this.requester = new InventoryRequester();
}
requestItems() {
this.items.forEach(item => {
this.requester.requestItem(item);
});
}
}
const inventoryTracker = new InventoryTracker(["apples", "bananas"]);
inventoryTracker.requestItems();
Dobro:
class InventoryTracker {
constructor(items, requester) {
this.items = items;
this.requester = requester;
}
requestItems() {
this.items.forEach(item => {
this.requester.requestItem(item);
});
}
}
class InventoryRequesterV1 {
constructor() {
this.REQ_METHODS = ["HTTP"];
}
requestItem(item) {
// ...
}
}
class InventoryRequesterV2 {
constructor() {
this.REQ_METHODS = ["WS"];
}
requestItem(item) {
// ...
}
}
// By constructing our dependencies externally and injecting them, we can easily
// substitute our request module for a fancy new one that uses WebSockets.
const inventoryTracker = new InventoryTracker(
["apples", "bananas"],
new InventoryRequesterV2()
);
inventoryTracker.requestItems();
Testovi su jednako važni za zdravlje projekta kao i sam kod. Možda su još i važniji, jer testovi čuvaju i poboljšavaju felksibilnost, održavanje i naknadnu upotrebu proizvodnog koda. Ako imamo testove ne plašimo se promene koda! Bez testova svaka promena predstavlja moguću grešku.
Loše:
import assert from "assert";
describe("MomentJS", () => {
it("handles date boundaries", () => {
let date;
date = new MomentJS("1/1/2015");
date.addDays(30);
assert.equal("1/31/2015", date);
date = new MomentJS("2/1/2016");
date.addDays(28);
assert.equal("02/29/2016", date);
date = new MomentJS("2/1/2015");
date.addDays(28);
assert.equal("03/01/2015", date);
});
});
Dobro:
import assert from "assert";
describe("MomentJS", () => {
it("handles 30-day months", () => {
const date = new MomentJS("1/1/2015");
date.addDays(30);
assert.equal("1/31/2015", date);
});
it("handles leap year", () => {
const date = new MomentJS("2/1/2016");
date.addDays(28);
assert.equal("02/29/2016", date);
});
it("handles non-leap year", () => {
const date = new MomentJS("2/1/2015");
date.addDays(28);
assert.equal("03/01/2015", date);
});
});
Povratni pozivi (callbacks) dovode do prekomernog gnježđenja i loše čitljivosti koda. U ES2015/ES6 Promisi su ugrađeni kao globalni tipovi. Koristite ih!
Loše:
import { get } from "request";
import { writeFile } from "fs";
get(
"https://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Cecil_Martin",
(requestErr, response, body) => {
if (requestErr) {
console.error(requestErr);
} else {
writeFile("article.html", body, writeErr => {
if (writeErr) {
console.error(writeErr);
} else {
console.log("File written");
}
});
}
}
);
Dobro:
import { get } from "request-promise";
import { writeFile } from "fs-extra";
get("https://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Cecil_Martin")
.then(body => {
return writeFile("article.html", body);
})
.then(() => {
console.log("File written");
})
.catch(err => {
console.error(err);
});
Promisi su vrlo dobra alternativa za callback, ali ES2017/ES8 uvode async/await koje predstavlja još bolje rešenje. Sve što treba da uradite jeste da napišete funkciju sa async
prefiksom u kojoj možete da koristite svoju asihronu logiku.
Loše:
import { get } from "request-promise";
import { writeFile } from "fs-extra";
get("https://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Cecil_Martin")
.then(body => {
return writeFile("article.html", body);
})
.then(() => {
console.log("File written");
})
.catch(err => {
console.error(err);
});
Dobro:
import { get } from "request-promise";
import { writeFile } from "fs-extra";
async function getCleanCodeArticle() {
try {
const body = await get(
"https://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Cecil_Martin"
);
await writeFile("article.html", body);
console.log("File written");
} catch (err) {
console.error(err);
}
}
getCleanCodeArticle()
Ne radeći ništa sa uhvaćenom greškom, gubimo priliku da je ispravimo ili da na nju ikada reagujemo. Ako obmotovamo deo koda u try/catch
onda sumnjamo da se tu može javiti greška, tada trebamo imati plan šta ćemo uraditi sa njom.
Loše:
try {
functionThatMightThrow();
} catch (error) {
console.log(error);
}
Dobro:
try {
functionThatMightThrow();
} catch (error) {
// One option (more noisy than console.log):
console.error(error);
// Another option:
notifyUserOfError(error);
// Another option:
reportErrorToService(error);
// OR do all three!
}
Loše:
getdata()
.then(data => {
functionThatMightThrow(data);
})
.catch(error => {
console.log(error);
});
Dobro:
getdata()
.then(data => {
functionThatMightThrow(data);
})
.catch(error => {
// One option (more noisy than console.log):
console.error(error);
// Another option:
notifyUserOfError(error);
// Another option:
reportErrorToService(error);
// OR do all three!
});
Formatiranje je subjektivno. Kao i mnogo pravila u ovom dokumentu, ne postoji čvrsto i brzo pravilo koje morate poštovati. Glavna poenta je da se ne svađate oko formatiranja! :) Postoji mnogo alata za automatizaciju formatiranja.
JavaScript je netipiziran, tako da vaš tim može izabrati imenovanje koje želi. Poenta je da bez obzira šta se odabere, budete dosledni.
Loše:
const DAYS_IN_WEEK = 7;
const daysInMonth = 30;
const songs = ["Back In Black", "Stairway to Heaven", "Hey Jude"];
const Artists = ["ACDC", "Led Zeppelin", "The Beatles"];
function eraseDatabase() {}
function restore_database() {}
class animal {}
class Alpaca {}
Dobro:
const DAYS_IN_WEEK = 7;
const DAYS_IN_MONTH = 30;
const SONGS = ["Back In Black", "Stairway to Heaven", "Hey Jude"];
const ARTISTS = ["ACDC", "Led Zeppelin", "The Beatles"];
function eraseDatabase() {}
function restoreDatabase() {}
class Animal {}
class Alpaca {}
Ako funkcija poziva drugu funkciju, držite te funkcije vertikalno blizu izvornoj funkciji. Idealno bi bilo da funkcija koja koristi drugu funkciju bude tačno iznad nje. Zato što obično čitamo od vrha do dna.
Loše:
class PerformanceReview {
constructor(employee) {
this.employee = employee;
}
lookupPeers() {
return db.lookup(this.employee, "peers");
}
lookupManager() {
return db.lookup(this.employee, "manager");
}
getPeerReviews() {
const peers = this.lookupPeers();
// ...
}
perfReview() {
this.getPeerReviews();
this.getManagerReview();
this.getSelfReview();
}
getManagerReview() {
const manager = this.lookupManager();
}
getSelfReview() {
// ...
}
}
const review = new PerformanceReview(employee);
review.perfReview();
Dobro:
class PerformanceReview {
constructor(employee) {
this.employee = employee;
}
perfReview() {
this.getPeerReviews();
this.getManagerReview();
this.getSelfReview();
}
getPeerReviews() {
const peers = this.lookupPeers();
// ...
}
lookupPeers() {
return db.lookup(this.employee, "peers");
}
getManagerReview() {
const manager = this.lookupManager();
}
lookupManager() {
return db.lookup(this.employee, "manager");
}
getSelfReview() {
// ...
}
}
const review = new PerformanceReview(employee);
review.perfReview();
Komentari nisu obavezni. Dobar kod se sam opisuje.
Loše:
function hashIt(data) {
// The hash
let hash = 0;
// Length of string
const length = data.length;
// Loop through every character in data
for (let i = 0; i < length; i++) {
// Get character code.
const char = data.charCodeAt(i);
// Make the hash
hash = (hash << 5) - hash + char;
// Convert to 32-bit integer
hash &= hash;
}
}
Dobro:
function hashIt(data) {
let hash = 0;
const length = data.length;
for (let i = 0; i < length; i++) {
const char = data.charCodeAt(i);
hash = (hash << 5) - hash + char;
// Convert to 32-bit integer
hash &= hash;
}
}
Ostavite stari kod u istoriji kontroli verzije (version control)
Loše:
doStuff();
// doOtherStuff();
// doSomeMoreStuff();
// doSoMuchStuff();
Dobro:
doStuff();
Zapamtite, koristite (version control)! Koristite git log
da biste videli istoriju.
Loše:
/**
* 2016-12-20: Removed monads, didn't understand them (RM)
* 2016-10-01: Improved using special monads (JP)
* 2016-02-03: Removed type-checking (LI)
* 2015-03-14: Added combine with type-checking (JR)
*/
function combine(a, b) {
return a + b;
}
Dobro:
function combine(a, b) {
return a + b;
}
Neka funckije i imena promenljivih zajedno sa odgovarajućim formatiranjem daju vizalnu strukturu vašem kodu.
Loše:
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
// Scope Model Instantiation
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
$scope.model = {
menu: "foo",
nav: "bar"
};
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
// Action setup
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
const actions = function() {
// ...
};
Dobro:
$scope.model = {
menu: "foo",
nav: "bar"
};
const actions = function() {
// ...
};
Dostupno i na drugim jezicima
- Armenian: hanumanum/clean-code-javascript/
- Bangla(বাংলা): InsomniacSabbir/clean-code-javascript/
- Brazilian Portuguese: fesnt/clean-code-javascript
- Simplified Chinese:
- Traditional Chinese: AllJointTW/clean-code-javascript
- French: GavBaros/clean-code-javascript-fr
- German: marcbruederlin/clean-code-javascript
- Indonesia: andirkh/clean-code-javascript/
- Italian: frappacchio/clean-code-javascript/
- Japanese: mitsuruog/clean-code-javascript/
- Korean: qkraudghgh/clean-code-javascript-ko
- Polish: greg-dev/clean-code-javascript-pl
- Russian:
- Spanish: tureey/clean-code-javascript
- Spanish: andersontr15/clean-code-javascript
- Turkish: bsonmez/clean-code-javascript
- Ukrainian: mindfr1k/clean-code-javascript-ua
- Vietnamese: hienvd/clean-code-javascript/